در برخی افراد تورم مداوم گره های لنفاوی در طول HIV نهفته بالینی اتفاق می افته. در غیر این صورت هیچ علائم و نشانه خاصی در وضعیت عفونت بالینی نهفته وجود نداره. در این حالت ویروس HIV در بدن و در گلبول های سفید آلوده خون باقی میماند. در صورتی که فردی با عفونت بالینی نهفته، تحت درمان ضد ویروسی قرار نگیره، روند پیشرفت بیماری به طور عمومی حدود ۱۰ سال طول میکشه. این دوره می تونه برای دهه ها در افرادی که از داروهای ضد ویروسی استفاده می کنن به درازا بکشد.
این نشونه ها وقتی بروز پیدا میکنه که ویروس به تکثیر و تخریب سلول های ایمنی ادامه بده : تب، خستگی، متورم شدن غدد لنفاوی ( معمولایکی از اولین نشانه های عفونت HIV همین تورم است )، اسهال، کاهش وزن، عفونت قارچی دهان و دندان (برفک دهان و لثه ها)، زونا.
در صورتیکه فرد مبتلا به عفونت HIV تحت هیچگونه درمانی قرار نگیره روند پیشروی بیماری در فرد حدود ۱۰ سال طول میکشه. در طول این مدت، سیستم ایمنی بدن فرد به شدت آسیب می بینه و در نتیجه بدن فرد مستعد ابتلا به عفونت هایی مختلف میشه. عفونت هایی که معمولا برای یک فرد با سیستم ایمنی سالم مشکلی ایجاد نمی کنه اما برای فرد مبتلا به ویروس اچ.آی.وی میتونه خیلی دردسر ساز بشه. علائم و نشونه هایی که میشه در مرحله پیشروی ایدز بهش اشاره کرد عبارتن از : عرق شبانه، تب تکرار شونده، اسهال مزمن، بروز لکه های سفید مداوم یا ضایعات غیر معمول در زبان و یا دهان خود، خستگی مداوم و مبهم، کاهش وزن، خارش و یا برآمدگی های بر روی پوست.