خروش های رهایی: فهرست زنانی که مرزهای جسارت را درنوردیدند

ملاله با ایستادگی در برابر طالبان و دفاع از حق تحصیل دختران، الهام‌بخش میلیون‌ها نفر در سراسر جهان شد و نمادی از جسارت در برابر سرکوب است. او به قیمت جانش، به دنبال آزادی و آموزش برای همه بود.

رُزا پارکس با امتناع از ترک صندلی خود در اتوبوس برای یک مرد سفیدپوست، جرقه‌ای برای جنبش حقوق مدنی در ایالات متحده زد. عمل جسورانه او، چالش بزرگی برای قوانین تبعیض‌آمیز نژادی بود.

عزت نفس (راماسامی وِنگاتارامان نایکر) رهبر جنبش دراویدی و مبارز راه عدالت اجتماعی در هند بود. او با به چالش کشیدن نظام کاستی و مذهب، به دنبال آزادی و برابری برای همه بود. او با آتش زدن نمادین کتاب های مذهبی، به دنبال ریشه کن کردن جهل و خرافات بود.

اِمِلین پانکِرست رهبر جنبش سافرجت‌ها در بریتانیا بود. او با استفاده از تاکتیک‌های رادیکال و نافرمانی مدنی، برای حق رای زنان مبارزه کرد. او زندان رفت، اعتصاب غذا کرد و دست به هر کاری زد تا صدای زنان شنیده شود.

سیمون دوبووار نویسنده و فیلسوف فرانسوی بود. کتاب 'جنس دوم' او، انقلابی در تفکر فمینیستی ایجاد کرد. او با زیر سوال بردن نقش‌های جنسیتی سنتی و ساختارهای اجتماعی، به دنبال آزادی زنان از قید و بندهای تاریخی بود.

مرجان، خواننده و بازیگر ایرانی، پس از انقلاب ۱۳۵۷ و ممنوعیت فعالیت هنری، به یک فعال سیاسی تبدیل شد و در تبعید، صدای اعتراض مردم ایران بود. او با استفاده از هنر خود، به دنبال آزادی بیان و حقوق بشر بود.

در حالی که نام نلسون ماندلا در این فهرست آمده است، باید اذعان کرد که زنان بسیاری در کنار او در مبارزه با آپارتاید در آفریقای جنوبی نقش اساسی ایفا کردند. این زنان، از هر نژاد و طبقه ای، با شجاعت در برابر ظلم و تبعیض ایستادند و به دنبال آزادی و برابری برای همه بودند. نام آنها در تاریخ ثبت خواهد شد.

خدیجه، اولین همسر پیامبر اسلام، زنی تاجر و مستقل بود که با حمایت مالی و عاطفی خود از محمد در ابتدای راه، نقش مهمی در گسترش اسلام ایفا کرد. او با پذیرش ایمان جدید در جامعه‌ای که بت‌پرستی رواج داشت، جسارت و بصیرت خود را نشان داد.

بی‌بی‌خانم استرآبادی از پیشگامان جنبش زنان در ایران بود که با تاسیس اولین مدرسه دخترانه، به دنبال آموزش و توانمندسازی زنان بود. او همچنین با انتشار کتاب 'معایب الرجال'، به نقد سنت های مردسالارانه پرداخت و به دنبال برابری جنسیتی بود.

آنگ سان سو چی، رهبر مخالفان دموکراسی‌خواه در میانمار (برمه)، سال‌ها در حبس خانگی به سر برد. او به عنوان نمادی از مقاومت و امید، برای دموکراسی و حقوق بشر در کشورش مبارزه کرد. (لازم به ذکر است که عملکرد بعدی ایشان انتقادات بسیاری را برانگیخت.)